Naast een serieuze blog ook even 'n up-to-date blog! :)

Hooi!

Oke, eerst even wat korte berichtjes naar wat mensen.

Marit: Gratulerer med dagen!

Heit en Mem, Nynke en Johan, Jildou: Fantaaaastisch dat jullie nu eindelijk skype hebben! I like it :D

Sisca: Thnx voor je heerlijke lange mail! Je lekkere heldere en gedetailleerde schrijfstijl maken dat ik hardop moet lachen! :D

Ron Loderus: Ik ben al begonnen met m'n column... Zijn er nog dingen die je er graag in terug wilt lezen? :P

fam. Baarsma: Pepernoten... Ik heb zo'n heimwee! Ik mis Sinterklaas! Hier in Noorwegen ligt er niks van dat al in de winkels, de hele goedheiligman wordt volledig overgeslagen, er liggen zelfs al kerstspullen in de winkels... Grrr.. :( En hoe is het met de gezondheid daar? Beterschapswensen, dikke kroeper en groetjes van mij!

Elisa: Miss you! Snel even weer afspreken!

Lianne: Wat een heerlijke mails hebben wij toch... :P Hoop dat het binnenkort even weer wat persoonlijker wordt en al die regeldinkjes weer klaar zijn ;)

Chris: Love you! :D haha..

Jelmer: Heb je 't heit al gevraagd? :P

Margreet: Natuurlijk mag je komen! Graag! Als je met Ryan-air vliegt, hier in Noorwegen de trein neemt, ben je voor 150 euro in totaal op en neer. We mailen er nog wel even over..

Tot zover de persoonlijke berichtjes... :)

Afgelopen week
Ik ben afgelopen woensdag (geloof ik? of donderdag..) met Steffi naar de bioscoop geweest. Eerst heb ik de film 'Up' gezien (in het noors) met de kids, en daarna ben ik met Steffi naar Public Enemies geweest. Heerlijke goede film, ik hou van Johnny Depp. Al was ik iets minder enthousiast over het einde. Ik kan daar gewoon niet tegen, tegen zulke eindes. Ik heb er de hele volgende dag ook nog van gebaald. Nu is het wel weer over ;) ..
En dinsdag kreeg ik van Romelyn (m'n filippijnse vriendin van school en de kerk) een zakje met Nasi Goreng kruiden. Heel zeldzaam hier in Noorwegen. Dus ik heb donderdag heerlijke Nasi Goreng gemaakt. Zonder Pindasaus, Atjar Tjampoer en Seroendeng (dat zijn van die dingen die je bijna alleen in Oslo kunt krijgen), maar het was toch heel lekker :)
Donderdag heb ik nieuwe boeken van de bieb gehaald. Ik had daar een aantal boeken besteld (die moeten dan uit de bibliotheek van Hamar komen), die waren donderdag dus gearriveerd. Het zijn muziekboeken voor piano, met filmmuziek enzo. Dus ik ben nu druk aan het oefenen en ik moet zeggen, het gaat me best gemakkelijk af. Ik moet nog even wennen aan de bassleutel, maar dat gaat al veel beter dan eerst. Moet gewoon veel oefenen. En cornet spelen ook trouwens. Het gaat best goed, maar soms ben ik zo in de war met m'n vingers! De grepen zijn helemaal anders dan bij mijn hoorn, en dan ben ik steeds in de war. Het zit gewoon niet in m'n systeem en dan moet ik er heel erg bij nadenken. Ik moet ook echt meer oefenen. M'n toon klinkt nog zo stroef, alsof ik net 1 jaar speel. Ik vind het toch vreemd dat ik niet m'n mooie toon van de hoorn zomaar op zo'n cornet kan spelen. De mondstukken zijn ongeveer evengroot. Maar dat werkt toch niet zo blijkbaar.

M'n werk als au-pair bevalt me nog steeds goed. Af en toe heb ik het idee dat ik te weinig doe. Ik houd de was bij, zorg dat de keuken netjes blijft, kook vaak eten, doe boodschappen. Ik houd de kinderen een beetje bezig, al spelen ze meestal lekker zelf. Ik haal ze op van vriendjes, breng ze naar opa en oma en af en toe naar school. Dat was het dan ook wel zo'n beetje. Het komt vaak voor dat ik echt even niks weet om te doen. Dan ga ik maar weer even piano spelen. Dat zijn van die momenten dat ik me soms een beetje ongemakkelijk voel, alsof ik elk moment de wind van voren kan krijgen: voer je nu alweer niks uit? Ik merk dat ik onbewust een beetje een angst voor Adri-reacties heb gekregen. Misschien vergelijk ik het onbewust ook wel met mijn ervaringen bij Mappa Mondo, waar ik in een zelfde soort setting niet 6 uur per dag, maar 12 uur per dag aan het werk was. Maar als ik Heidi dan vraag of ik nog iets kan doen, dan is er meestal niks. Ik hoor ook geen kritiek. en Heidi is zakelijk en direct genoeg om gewoon te zeggen waar 't op staat. Dus als ze zegt dat 't goed is, dan is dat ook zo.

Soms is het ook wel een beetje zoeken naar die afstand-nabijheid relatie met de kids. Laatst had Heidi beloofd dat ze August op zou halen bij de weg, waar ze uit de bus stappen. Omdat het haar even niet zo handig uitkwam, vroeg ze of ik dat even wilde doen. Ik nam Frida mee en liep naar de weg, met al een vermoeden dat het niet zo goed zou gaan. August verwachtte Heidi. En ik ben Heidi niet. Ik wist dat hij teleurgesteld zou zijn dat ik het was. Niet omdat ik niet leuk ben, maar omdat hij zijn moeder verwachtte. En dat was dus ook zo. Ik probeerde positief contact te maken, droeg zijn rugzak en vroeg hoe hij het had gehad, maar het mocht niet baten. Hij heeft de hele weg 50 meter voor mij uitgelopen en heeft geen woord tegen mij gezegd. Dat zijn van die momenten dat ik het wel eens lastig vind wat mijn positie nou precies is. Ik werk hier op zo'n moment, maar wil ook graag een persoonlijke en leuke band met de kids opbouwen. August is ook wel een gozertje met een gigantisch temperament, de ene keer wil hij bij me op schoot zitten en de volgende keer moet hij niks van me weten. Op zulke momenten laat ik hem maar lekker z'n gang gaan en vraag ik niet teveel van hem. Op de leuke moment ga ik met hem keten, op de trampoline springen of andere leuke dingen doen. Dat is dus wat afwegen.. Met Johanne verlopen dat soort dingen wat makkelijker. Zij is altijd blij me te zien, is een heel makkelijk meisje en vindt bijna alles wel prima. We drinken vaak samen thee. Dan heb ik een mooie anthieke engelse mok en zij haar kinderserviesje. Dan zijn we heel deftig en chique en hebben we het heel gezellig. Gulbrand, de oudste, is ook een heerlijk kind. Hij spendeert veel van zijn tijd boven achter zijn computer, ik zie hem niet vaak. Maar we hebben een goede klik. Hij maakt vaak grapjes met me, dan zegt hij dingen expres in het Noors zodat ik het niet begrijp. Helaas voor hem versta ik bijna alles wat hij zegt, en dat laat ik hem dan even merken ;) Hij kan dat wel waarderen.. hehe..

Goed, wat een lang verhaal alweer! Ik ga nog even 'n ronde dooie vliegen rapen (Heidi heeft soort vergif gespoten, ze noemt 't hier nu een concentratiekamp voor vliegen) en ga me daarna beetje opknappen. We gaan zo uit eten met z'n allen en daarna naar het theater.

Ha det bra alle sammen, og vi snakkes snart!

xx Ka

Tot zover de berichtjes ;)